Pismo Święte - co to jest?

Pismo Święte - Co to? Kto i kiedy to napisał? Co tam właściwie jest napisane?

Definicja Pisma Świętego
Pismo Święte to zbiór ksiąg, które zostały napisane pod natchnieniem Boga. Stanowią one podstawę naszej wiary.

Podział Pisma Świętego
Pismo Święte dzieli się na dwie części:
Stary Testament - obejmuje okres od stworzenia świata, aż do narodzin Chrystusa. Składa się z 46 ksiąg, napisanych głównie w języku hebrajskim
Nowy Testament - opisuje działalność Pana Jezusa, życie pierwotnego Kościoła oraz mówi o czasach ostatecznych. Składa się z 27 ksiąg napisanych w języku greckim

Autorzy Pisma Świętego
Spisywanie ksiąg Pisma Świętego odbywało się na przestrzeni wielu wieków. Słowo Boże w nich zawarte przekazywane było najpierw ustnie, a następnie było spisywane. Udział w powstaniu ksiąg miało bardzo wielu ludzi, z których tylko niektórzy są nam znani. Ponadto niektóre księgi, podpisane imieniem autora, miały w rzeczywistości wielu autorów, np. księgę Izajasza pisało kilku ludzi.

Natchnienie Pisma Świętego
Wszystkich autorów Pisma Świętego łączyło jedno - natchnienie, którego udzielił im do pisania sam Bóg. Natchnienie to polegało nie na "podpowiadaniu" im, co mają pisać, ale na takim uzdolnieniu ich umysłów, by napisali prawdę o Bogu. Ludzie ci nie byli "mądrzejsi" od innych, nie wiedzieli więcej o otaczającym ich świecie, niż inni. Dlatego to w Piśmie Świętym odnaleźć można wiele dziś już nieprawdziwych informacji, np. że Ziemia jest płaska, a Słońce jest małe i krąży po niebie! Tamci ludzie nie wiedzieli tyle, co dzisiaj wiemy dzięki odkryciom naukowym. Ale wiedzieli dużo o Bogu i to chcieli nam przekazać.

Czas powstania Pisma Świętego
Pierwsze księgi Starego Testamentu powstały XII wieków przed narodzeniem Chrystusa, a ostatnie pismo Nowego Testamentu około setnego roku po narodzeniu Pana Jezusa. W przeciągu tego czasu oblicze świata wielokrotnie się zmieniało; Bóg przemawiał do starożytnych Izraelitów językiem ich czasów, przemawiając inaczej do tych, którzy wywędrowali z Egiptu na czele z Mojżeszem, inaczej do powracających z wygnania wraz z Ezdraszem. Inaczej też mówił Pan Jezus do ludzi Mu współczesnych. Pan Bóg, bowiem, chce przemawiać do wszystkich ludzi językiem im zrozumiałym.

Inna nazwa Pisma Świętego

Pismo Święte nazywa się często zamiennie Biblii Słowo "Biblia" pochodzi z języka greckiego (biblia) i oznacza "zwoje". W dawnych czasach nie znano formy książki, zaś teksty pisano na wstęgach papirusowych czy pergaminowych zwijanych potem w zwoje. Wszystkie księgi Pisma Świętego miały pierwotnie taki wygląd. Dzisiejsza forma książki jest znacznie późniejszym wynalazkiem.

Księgi Pisma Świętego
Stary i Nowy Testament można podzielić na mniejsze jednostki w zależności od treści i gatunków literackich w nich zawartych. Wyróżnić można trzy podstawowe grupy:
Księgi historyczne - nazwa ta została nadana ze względu na treść. Księgi te opisują bowiem historię pewnych wydarzeń.
Księgi pouczające - mają charakter pouczeń o tym, jak odnosić się do Boga i innych ludzi, jak postępować w życiu.
Księgi prorockie - zawarte są w nich mowy proroków, którzy przemawiali w imieniu Boga.

Rozdziały i wersety w Piśmie Świętym
Wszystkie księgi Pisma Świętego zostały podzielone na rozdziały i wersy. Dokonano tego, by łatwiej było znaleźć odpowiednie miejsce w Biblii. Podaje się wtedy nazwę księgi, zazwyczaj w postaci skrótów, następnie rozdział i po przecinku werset, np. Rdz 2,7 lub             1 Kor 1, 2-4.

Przekłady Pisma Świętego
Pismo Święto, którym dziś posługujemy się, jest przekładem z oryginalnych języków biblijnych. Takich przekładów jest wiele, ale nie wszystkie są równie dobre. Nie jest bowiem łatwą sprawą przetłumaczyć na inny język, to co chcieli powiedzieć starożytni ludzi. Inną trudnością są języki biblijne, a zwłaszcza język hebrajski, w którym nie używa się w pisowni samogłosek, co powoduje, że jedno słowo można rozumieć wieloznacznie. Najpopularniejszym dziś przekładem Pisma Świętego na język polski jest tzw. Biblia Tysiąclecia, wydawana w różnych szatach graficznych i formatach

Pismo Święte - Ewangelia

Jesteśmy tak przyzwyczajeni do słowa "Ewangelia", że nie zdajemy sobie sprawy, co właściwie ono znaczy. Początkowo znano tylko słowo "ewangelia" w liczbie pojedynczej ("ewangelion"), co znaczyło "dobra nowina". Używano go już przed Panem Jezusem na oznaczenie dobrej nowiny o zwycięstwie lub innego doniosłego wydarzenia z życia władców rzymskich.
Również Jezus głosił Ewangelię - Dobrą Nowinę - o nadejściu Królestwa Bożego. Począwszy jednak od św. Marka Ewangelia stała się gatunkiem literackim: opowiadaniem o działalności Jezusa. Dotąd Jezus był tym, który głosił Dobrą Nowinę, teraz głosi się Jego, On sam staje się Dobrą Nowiną.
Jak doszło do napisania ewangelii i całego Nowego Testamentu? Działo się to w następujący sposób:
Etap I - Jezus z Nazaretu.
Jezus narodził się za panowania Heroda, zapewne 6 lat przed naszą erę. Żył w Nazarecie, jak pobożny Żyd. Około roku 27-28 po chrzcie przyjętym z rąk Jana Chrzciciela rozpoczął dwa, trzy lata publicznej działalności. Jezus wybrał sobie uczniów i słowami, czynami i życiem ogłaszał nadejście Królestwa Bożego. Sam Jezus nie pisał niczego. Skazany przez władze świątyni został ukrzyżowany przez Rzymian, zapewne 7 kwietnia 30 roku.
Etap II - Uczniowie.
Zmartwychwstanie Jezusa i Zesłanie Ducha Świętego sprawiają, że uczniowie zaczynają rozumieć, kim Jezus jest. Uczniowie, pozostając Żydami, tworzą jednak odrębną i zadziwiającą grupę świadków Jezusa zmartwychwstałego. Wspominają nieraz Jezusa, Jego słowa i czyny oraz nauczają o Nim nowo ochrzczonych ludzi (najpierw Żydów, potem pogan). Do pierwszych uczniów dołączają się zatem nowi - wspólnota świadków Jezusa (chrześcijanie) coraz to bardziej się rozrasta. Św. Paweł i inni apostołowie piszą do pierwszych grup chrześcijan żyjących w różnych miastach listy (np. List do Rzymian). W tym czasie Żydzi coraz bardziej odrzucają wyznawców Jezusa.
Etap III - Redaktorzy.
Czterech teologów zebrało istniejące wspomnienia o Jezusie. Powstały w ten sposób cztery opowieści, zwane Ewangeliami. Pierwsza powstała Ewangelia św. Marka (ok. 70 roku), potem Ewangelia św. Łukasza i Ewangelia św. Mateusza (lata 80-90), a na końcu Ewangelia św. Jana (lata 95-100). Trzy pierwsze Ewangelie wykazują duże podobieństwo, nazywamy je synoptycznymi. Prawdopodobnie ich autorzy korzystali z tych samych "kopalni" wspomnień o mowach i czynach Jezusa.

Do naszych czasów nie zachowały się nawet fragmenty oryginalnych rękopisów Ewangelii - mamy tylko ich odpisy, czyli późniejsze kopie. Najstarszy odpis (zaledwie mały fragment) odnaleziono w 1935 r. w piaskach Egiptu. Jest to mały kawałek papirusu, który zawiera słowa z 18 rozdziału Ewangelii św. Jana. Specjaliści datują go na lata przed 150 rokiem. Skoro Jan pisał swą Ewangelię około roku 100, papirus ten świadczy, że wkrótce po jej napisaniu Ewangelia ta była znana aż w Egipcie!
Ewangelie nie są kronikami życia Jezusa - nie opisują dnia po dniu, godziny po godzinie, nie podają dat. Nie ma w nich wszystkich wydarzeń, słów i czynów z życia Jezusa. Każdy z autorów Ewangelii pisał nieco inaczej i o nieco innych faktach, bo każdy miał inne "zamówienie" na opowieść o Jezusie - pisał dla innych odbiorców. Zestawiając jednak teksty czterech Ewangelii, można wyróżnić następujące bloki tematyczne:
Dzieciństwo Jezusa i Jego życie ukryte - opisują je tylko Mateusz i Łukasz. Odnajdujemy tu opowieści o Zwiastowaniu, narodzinach w Betlejem, ucieczce do Egiptu, zgubieniu się w świątyni Jerozolimskiej i inne.
Działalność publiczna Jezusa - początkiem jej był chrzest w Jordanie z rąk Jana Chrzciciela. Potem Jezus wybrał uczniów i zaczął obchodzić miasta i wioski Palestyny i nauczać o Królestwie Bożym. Nauczaniu temu towarzyszyło wiele wydarzeń, m.in. przemienienie na górze, wiadomość o śmierci Jana Chrzciciela, spotkanie z Samarytanką, gościna w domu Zacheusza i wiele innych.
Cuda Jezusa - to m.in. przemienienie wody w wino, rozmnożenie chleba, uciszenie burzy, liczne uzdrowienia, wskrzeszenia córki Jaira, młodzieńca z Nain, Łazarza.
Mowy Jezusa (a zwłaszcza przypowieści) - Ewangelie przytaczają wiele mów Jezusa. Najsłynniejsza to tzw. Kazanie na Górze. Szczególnie piękne są także przypowieści, m.in. o marnotrawnym synu, miłosiernym Samarytaninie, o talentach, o siewcy, o pannach mądrych i głupich.
Męka i śmierć Jezusa - to najbardziej przejmujące teksty o życiu Jezusa. Opisują historię spisku faryzeuszów przeciw Jezusowi, zdradę Judasza, pojmanie Jezusa i sąd nad Nim, wydanie wyroku śmierci i zatwierdzenie go przez Piłata i ukrzyżowanie.
Zmartwychwstanie i ukazywanie się uczniom - to opowieści o najbardziej doniosłych wydarzeniach, które stały się fundamentem chrześcijaństwa. Znaleźć tu możemy opis pustego grobu Jezusa i opowiadania o spotykaniu się Zmartwychwstałego z uczniami: apostołami, Marią Magdaleną, uczniami idącymi do Emaus.

W symbolice chrześcijańskiej przedstawia się zwykle czterech Ewangelistów pod postaciami lwa (Marek), anioła (Mateusz), byka (Łukasz) i orła (Jan). Przedstawienia takie często można odnaleźć na zdobieniach ambon czy ewangeliarzy.

Pismo Święte - Księgi Pisma Świętego

Lista ksiąg Pismą Świętego

STARY TESTAMENT
Księgi historyczne:
1.    Księga Rodzaju
2.    Księga Wyjścia
3.    Księga Kapłańska
4.    Księga Liczb
5.    Księga Powtórzonego Prawa
6.    Księga Jozuego
7.    Księga Sędziów
8.    Księga Rut
9.    1 Księga Samuela
10.    2 Księga Samuela
11.    1 Księga Królewska
12.    2 Księga Królewska
13.    1 Księga Kronik
14.    2 Księga Kronik
15.    Księga Ezdrasza
16.    Księga Nehemiasza
17.    Księga Tobiasza
18.    Księga Judyty
19.    Księga Estety
20.    1 Księga Machabejska
21.    2 Księga Machabejska
22.    Księgi pouczające:
23.    Księga Hioba
24.    Księga Psalmów
25.    Księga Przysłów
26.    Księga Koheleta
27.    Pieśń nad pieśniami
28.    Księga Mądrości
29.    Mądrość Syracha
Księgi prorockie:
1.    Księga Izajasza
2.    Księga Jeremiasza
3.    Lamentacje
4.    Księga Barucha
5.    Księga Ezechiela
6.    Księga Daniela
7.    Księga Ozeasza
8.    Księga Joela
9.    Księga Amosa
10.    Księga Abdiasza
11.    Księga Jonasza
12.    Księga Micheasza
13.    Księga Nahuma
14.    Księga Habakuka
15.    Księga Sofoniasza
16.    Księga Aggeusza
17.    Księga Zachariasza
18.    Księga Malachiasza
NOWY TESTAMENT
Księgi historyczne:
1.    Ewangelia według św. Mateusza
2.    Ewangelia według św. Marka
3.    Ewangelia według św. Łukasza
4.    Ewangelia według św. Jana
5.    Dzieje Apostolskie
Księgi pouczające:
1.    List św. Pawła Apostoła do Rzymian
2.    1 List św. Pawła Apostoła do Koryntian
3.    2 List św. Pawła Apostoła do Koryntian
4.    List św. Pawła Apostoła do Galatów
5.    List św. Pawła Apostoła do Efezjan
6.    List św. Pawła Apostoła do Filipian
7.    List św. Pawła Apostoła do Kolosan
8.    1 List św. Pawła Apostoła do Tesaloniczan
9.    2 List św. Pawła Apostoła do Tesaloniczan
10.    1 List św. Pawła Apostoła do Tymoteusza
11.    2 List św. Pawła Apostoła do Tymoteusza
12.    List św. Pawła Apostoła do Tytusa
13.    List św. Pawła Apostoła do Filemona
14.    List do Hebrajczyków
15.    List św. Jakuba
16.    1 List św. Piotra Apostoła
17.    2 List św. Piotra Apostoła
18.    1 List św. Jana Apostoła
19.    2 List św. Jana Apostoła
20.    3 List św. Jana Apostoła
21.    List św. Dudy Apostoła
Księgi prorockie:
1.    Apokalipsa św. Jana Apostoła

Jesteśmy tak przyzwyczajeni do słowa "Ewangelia", że nie zdajemy sobie sprawy, co właściwie ono znaczy. Początkowo znano tylko słowo "ewangelia" w liczbie pojedynczej ("ewangelion"), co znaczyło "dobra nowina". Używano go już przed Panem Jezusem na oznaczenie dobrej nowiny o zwycięstwie lub innego doniosłego wydarzenia z życia władców rzymskich.
Również Jezus głosił Ewangelię - Dobrą Nowinę - o nadejściu Królestwa Bożego. Począwszy jednak od św. Marka Ewangelia stała się gatunkiem literackim: opowiadaniem o działalności Jezusa. Dotąd Jezus był tym, który głosił Dobrą Nowinę, teraz głosi się Jego, On sam staje się Dobrą Nowiną.
Jak doszło do napisania ewangelii i całego Nowego Testamentu? Działo się to w następujący sposób:
Etap I - Jezus z Nazaretu.
Jezus narodził się za panowania Heroda, zapewne 6 lat przed naszą erę. Żył w Nazarecie, jak pobożny Żyd. Około roku 27-28 po chrzcie przyjętym z rąk Jana Chrzciciela rozpoczął dwa, trzy lata publicznej działalności. Jezus wybrał sobie uczniów i słowami, czynami i życiem ogłaszał nadejście Królestwa Bożego. Sam Jezus nie pisał niczego. Skazany przez władze świątyni został ukrzyżowany przez Rzymian, zapewne 7 kwietnia 30 roku.
Etap II - Uczniowie.
Zmartwychwstanie Jezusa i Zesłanie Ducha Świętego sprawiają, że uczniowie zaczynają rozumieć, kim Jezus jest. Uczniowie, pozostając Żydami, tworzą jednak odrębną i zadziwiającą grupę świadków Jezusa zmartwychwstałego. Wspominają nieraz Jezusa, Jego słowa i czyny oraz nauczają o Nim nowo ochrzczonych ludzi (najpierw Żydów, potem pogan). Do pierwszych uczniów dołączają się zatem nowi - wspólnota świadków Jezusa (chrześcijanie) coraz to bardziej się rozrasta. Św. Paweł i inni apostołowie piszą do pierwszych grup chrześcijan żyjących w różnych miastach listy (np. List do Rzymian). W tym czasie Żydzi coraz bardziej odrzucają wyznawców Jezusa.
Etap III - Redaktorzy.
Czterech teologów zebrało istniejące wspomnienia o Jezusie. Powstały w ten sposób cztery opowieści, zwane Ewangeliami. Pierwsza powstała Ewangelia św. Marka (ok. 70 roku), potem Ewangelia św. Łukasza i Ewangelia św. Mateusza (lata 80-90), a na końcu Ewangelia św. Jana (lata 95-100). Trzy pierwsze Ewangelie wykazują duże podobieństwo, nazywamy je synoptycznymi. Prawdopodobnie ich autorzy korzystali z tych samych "kopalni" wspomnień o mowach i czynach Jezusa.
Do naszych czasów nie zachowały się nawet fragmenty oryginalnych rękopisów Ewangelii - mamy tylko ich odpisy, czyli późniejsze kopie. Najstarszy odpis (zaledwie mały fragment) odnaleziono w 1935 r. w piaskach Egiptu. Jest to mały kawałek papirusu, który zawiera słowa z 18 rozdziału Ewangelii św. Jana. Specjaliści datują go na lata przed 150 rokiem. Skoro Jan pisał swą Ewangelię około roku 100, papirus ten świadczy, że wkrótce po jej napisaniu Ewangelia ta była znana aż w Egipcie!
Ewangelie nie są kronikami życia Jezusa - nie opisują dnia po dniu, godziny po godzinie, nie podają dat. Nie ma w nich wszystkich wydarzeń, słów i czynów z życia Jezusa. Każdy z autorów Ewangelii pisał nieco inaczej i o nieco innych faktach, bo każdy miał inne "zamówienie" na opowieść o Jezusie - pisał dla innych odbiorców. Zestawiając jednak teksty czterech Ewangelii, można wyróżnić następujące bloki tematyczne:
Dzieciństwo Jezusa i Jego życie ukryte - opisują je tylko Mateusz i Łukasz. Odnajdujemy tu opowieści o Zwiastowaniu, narodzinach w Betlejem, ucieczce do Egiptu, zgubieniu się w świątyni Jerozolimskiej i inne.
Działalność publiczna Jezusa - początkiem jej był chrzest w Jordanie z rąk Jana Chrzciciela. Potem Jezus wybrał uczniów i zaczął obchodzić miasta i wioski Palestyny i nauczać o Królestwie Bożym. Nauczaniu temu towarzyszyło wiele wydarzeń, m.in. przemienienie na górze, wiadomość o śmierci Jana Chrzciciela, spotkanie z Samarytanką, gościna w domu Zacheusza i wiele innych.
Cuda Jezusa - to m.in. przemienienie wody w wino, rozmnożenie chleba, uciszenie burzy, liczne uzdrowienia, wskrzeszenia córki Jaira, młodzieńca z Nain, Łazarza.
Mowy Jezusa (a zwłaszcza przypowieści) - Ewangelie przytaczają wiele mów Jezusa. Najsłynniejsza to tzw. Kazanie na Górze. Szczególnie piękne są także przypowieści, m.in. o marnotrawnym synu, miłosiernym Samarytaninie, o talentach, o siewcy, o pannach mądrych i głupich.
Męka i śmierć Jezusa - to najbardziej przejmujące teksty o życiu Jezusa. Opisują historię spisku faryzeuszów przeciw Jezusowi, zdradę Judasza, pojmanie Jezusa i sąd nad Nim, wydanie wyroku śmierci i zatwierdzenie go przez Piłata i ukrzyżowanie.
Zmartwychwstanie i ukazywanie się uczniom - to opowieści o najbardziej doniosłych wydarzeniach, które stały się fundamentem chrześcijaństwa. Znaleźć tu możemy opis pustego grobu Jezusa i opowiadania o spotykaniu się Zmartwychwstałego z uczniami: apostołami, Marią Magdaleną, uczniami idącymi do Emaus.
W symbolice chrześcijańskiej przedstawia się zwykle czterech Ewangelistów pod postaciami lwa (Marek), anioła (Mateusz), byka (Łukasz) i orła (Jan). Przedstawienia takie często można odnaleźć na zdobieniach ambon czy ewangeliarzy.

 

 

Znalezione w internecie

Edit by R

Wróć
Quiz
Księga gości
Galeria zdjęć
Urodziny
W dniu dzisiejszym żaden z ministrantów nie obchodzi urodzin.
Kronika
Ciekawe linki
Statystyki
Osób online: 6
Ilość odwiedzin: 4380616